Vraag van non-vegan: Stel dat je alleen was op een onbewoond eiland met een varken. Zou je het varken dan eten of dood gaan van de honger?
Dit dilemma is eigenlijk bedoeld om je in te laten zien dat je nooit 100 % vegan kan zijn omdat je in een ( totaal onrealistische ) noodsituatie je principes zou laten vallen. Hierdoor wordt de focus verschoven van beslissingen die een non-vegan nu neemt naar een beslissing die een vegan nooit zal moeten nemen.
Om antwoord te geven op de vraag: zou ik het varken opeten om te overleven? Ik weet het niet, ik zeg nu waarschijnlijk niet maar zeker weten doe ik dat niet. Maakt dat mijn intenties om zo min mogelijk leed te veroorzaken of bij te dragen aan leed minder puur? Dat vind ik niet.
Nu we het toch over dillema’s hebben, een veel belangrijker dilemma waar iedereen elke dag voor staat is :
Stel dat je niet alleen was, leefde op een planeet met 7 miljard mensen, en je toegang had tot onbeperkt vers fruit, groenten, noten, bonen en ander gezond voedsel en wist dat dieren lijden en sterven, zodat je ze zou kunnen eten terwijl dit volstrekt onnodig was om te overleven, zou je ze blijven eten?
Het verschil tussen deze twee vragen is dat het ene scenario nooit zal gebeuren en dat de ander de keuze is waar we nu voor staan. Welke vind jij het waard om te beantwoorden?
